Şimdi siz hepiniz...

-Şimdi siz hepiniz ben var diyene kadar...

Yoksunuz! Soru işaretleriniz yok; sadece ben haykırdığımda çizdiniz ünlemlerinizi. Uzak durun benim kıyılarımdan, gidin uzaklarımdan da çok uzaklara, yelkenler fora...

-Yok efendim, benim ana rahmine dayanır yalnızlığım, siz zaten gideremezsiniz.

Ruhumda ne sessiz fırtınalar kopardım,
Ne seller sürükleyip götürdü benliğimi;
Yüreğimi ne büyük yangınlardan kurtardım,
Siz yalnızca gördünüz yanmayan gözlerimi...

-Şimdi siz hepiniz ben ağlayın diyene kadar...

Gülün! Birçok sebepten sebepsiz sancılarım, benim gülmeme engel! Sizin uyku sarhoşu olduğunuz, benim uykularımın kaçıp saklandığı geceler.Doğuştan ikiye bölünmüş yüzüm; bir yanı gülümser, bir yanı hüzün.

-Yok efendim, şimdi beni anladığınızı ''iddia'' etmeniz kumara değil yalana girer.

Çocukken her yanını incittiğim beden
İntikam mı alıyorsun kalp ile benden
Aklım neden örtündün üşüyor musun?
Gönlümün kucağından düşüyor musun?

KFK